Waarom je ook moet solliciteren voor jobs waar je niet echt interesse in hebt

Op gesprek gaan voor een job waarvoor je niet echt interesse hebt? Het lijkt te gek voor woorden, maar dat is het eigenlijk niet. We leggen uit waarom.

Uit recent onderzoek van de online verzekeringmaatschappij Netquote bij zowat achthonderd respondenten in rekrutering blijkt dat zeven op tien van hen al kandidaten voor een job hebben geïnterviewd waarbij ze eigenlijk geen intentie hadden om die kandidaten ook effectief aan te werven.

Hartverscheurend

Je valt net niet van je (bureau)stoel? Dat begrijpen we. Uiteraard trek je met veel hoop richting sollicitatiegesprek. Je hebt op voorhand je huiswerk gemaakt over het bedrijf, je op de dag van de afspraak netjes aangemeld, tijdens het interview jezelf helemaal uitgesloofd na een lange rit in wagen/trein/bus. Vervolgens heb je thuis ongeduldig zitten wachten en zelfs ook nog een bedankbriefje gestuurd. Helaas, geen reactie… Waarom? Dat vraag je je dan mogelijk af. De reden daarvoor is eenvoudig maar hartverscheurend. Soms hebben rekruteerders een aantal specifieke mensen op het oog voor een job, maar vraagt de bedrijfsleiding dat ze voor de job minstens tien profielen moeten hebben geïnterviewd. Als die rekruteerder dan drie echt valabele kandidaten heeft en er tien moet interviewen, dan wordt er wel eens iemand uitgepikt die eigenlijk niet echt in aanmerking komt maar wel nodig is om het vereiste quotum van tien te halen.

Oefening baart kunst

Voor je besluit om nooit nog naar een jobinterview te gaan, lees even verder. Ook jij kan uit deze situatie je voordeel halen. Keer de situatie gewoon om. Solliciteer misschien ook eens voor een job waarvoor je misschien ook niet echt interesse hebt. Wat schiet je daar dan mee op? Heel eenvoudig: oefening baart kunst. In jouw geval is dat de oefening van een sollicitatiegesprek. Heb je er een vijftal gedaan, dan beginnen ze stilaan allemaal op mekaar te lijken. Doe er dan vooral in het begin van je zoektocht een aantal als opwarming. Om een beetje vertrouwd te raken met de aanpak, de vragen, maar ook om je kalmte en zelfbeheersing te vinden. Het is alsof je op een podium staat. De eerste keer ben je bloednerveus, na tien keer is er van zenuwen geen spoor meer. Met sollicitatiegesprekken net hetzelfde. Af en toe op gesprek gaan terwijl dat jou misschien niet echt je droomjob lijkt, zorgt er wel voor dat je een bepaalde routine/expertise gaat ontwikkelen. En dat maakt je een pak scherper, gevatter en alerter wanneer het echt zover is.

Pascal Dewulf