Stop met denken in beroepen

Mijn grote baas zoekt heel bewust de cultuur van het werkveld op. Hij verschijnt dan ook regelmatig op seminars, bij evenementen en op beurzen voor werkzoekenden. Dat leidt soms tot ontmoetingen die aan de ribben blijven plakken en nog lang nadien in het geheugen rondspoken.

Op zo’n evenement ontmoette hij een man die gedurende meer dan 20 jaar aan de band stond in een fabriek. De bedrijfssluiting had hem niet uitgeteld of verweesd achtergelaten, maar bood hem, naar eigen zeggen, de kans om zijn droom waar te maken: bakkersgast worden. Voor het technische gedeelte van zijn beroep kon hij niet anders dan een opleiding volgen. Zijn fabriekswerk had hem al een hoop vaardigheden en competenties opgeleverd die hem ook in zijn nieuwe job heel erg konden dienen. Hij had ervaring met werken in shiften, dus vroeg opstaan leverde bijvoorbeeld geen enkel probleem op.

Andere mogelijkheden

Competenties neem je mee uit veel meer ervaringen dan je beroep. Ze geven werkzoekenden mogelijkheden die op het eerste gezicht vaak niet denkbaar zijn. Door meer te focussen op dat competentiegericht matchen van vraag en aanbod, boren we andere talenten aan bij mensen dan louter technische of beroepsvaardigheden. Die schuiven we vanuit ons traditionele denken maar al te vaak veel te nadrukkelijk naar voren.

Zelfvertrouwen

We moeten stoppen met denken in beroepen, maar de jobinhoud voor vacatures vertalen naar vaardigheden en kennis die mensen in huis hebben. De technische of beroepskennis kunnen mensen via opleidingen of ervaringsgericht leren snel onder de knie krijgen. De sterktes die ze al hebben, kunnen ze voor zichzelf en in het voordeel van het bedrijf inzetten om nieuwe kansen te creëren en te benutten. Als je met die ingesteldheid werft of solliciteert, dan krijg je een veel bredere kijk op de arbeidsmarkt en voldoende zelfvertrouwen om ook lastige knelpunten aan te pakken.