Waarom je je werk en wie jij als mens bent best gescheiden houdt

Je job is je leven, toch? Dat is deels terecht. Je brengt tenslotte minstens 8 uur per dag door met/op je werk. Toch mag je wie je bent en wat je professioneel doet, niet te veel door mekaar laten lopen. Dit is waarom.

Natuurlijk ben je trots op wat je professioneel doet. En slokt dat een groot deel van je leven op. En wil je het daarover ook hebben met familie/vrienden. Dat is oké. Toch is het helemaal geen goed idee om jezelf volledig te identificeren met je job. Want wat wanneer je je job plots verliest? De kans dat je dan in een zwart gat belandt, is op dat moment immers reëel.

Uit de bocht

Dat zwarte gat ligt echter niet enkel op de loer wanneer je je werk niet meer kan doen. Ook op de werkvloer riskeer je uit de bocht te gaan wanneer je ervan uitgaat dat je job is wie jij bent. Stel dat je je op een gegeven moment vragen begint te stellen over het nut of de toekomst van je job? Wie ben jij dan nog? Dat is een situatie die je absoluut dient te vermijden. Wanneer je echter in de dagelijkse routine van je werk zit, dreig je dat perspectief en relativeringsvermogen al eens te verliezen.

Bewuste keuze

Nuance: je mag helemaal opgaan in je werk, maar enkel wanneer dat ook een bewuste keuze is van jezelf. Niet omdat je er onbewust helemaal wordt door opgeslokt. Ook niet tot op het punt dat het je omgeving negatief gaat impacteren. Heb je bijvoorbeeld een gezin en dient iedereen zich aan te passen aan het feit dat jij en je werk helemaal zijn verweven, dan zit je niet goed. Keuzes moeten worden gemaakt. Compromissen zoeken is dan de boodschap.

Je authentieke zelf

Moraal van het verhaal: werk is voor een stuk verweven met wie je bent. Het mag je echter niet overwoekeren. Jezelf disproportioneel identificeren met je werk komt vaak voort uit dogmatisch denken. Het is een uitgangssituatie waarbij je je authentieke zelf, wie jij als mens echt bent, al te makkelijk verliest. Gevolg: je voert eigenlijk iedere dag een professioneel toneeltje op. Dat is het exacte punt dat je moet vermijden opdat jij niet je werk wordt en je werk niet jij wordt. Klinkt ietwat New Age. Is het niet.

Pascal Dewulf