Kan je een vergoeding wegens ‘discriminatie’ vragen bij een ontslag na een ziekte?

Stel: je wordt door je werkgever ontslagen nadat je een tijdje afwezig geweest bent op het werk wegens ziekte. Kan je in dat geval zeggen dat je werkgever je discrimineerde op basis van je gezondheidstoestand? Welke vergoeding kan je vragen?

Verbod van discriminatie

Volgens de Wet van 10 mei 2007 ter bestrijding van bepaalde vormen van discriminatie mag een werkgever bij een ontslag niet discrimineren op basis van de gezondheidstoestand. Word je als werknemer ontslagen nadat je langere tijd ziek was (of als je bijvoorbeeld al meermaals op eerder korte termijn ziek werd) dan zou je wel eens kunnen zeggen dat er van zo’n discriminatie sprake is.

Wat kan je vragen?

Als er sprake is van discriminatie, kan je daarvoor een vergoeding van je werkgever vragen. Meer bepaald kan je daarbij forfaitair een vergoeding vragen ten belope van zes maanden loon, tenzij je werkgever aantoont dat de betwiste ongunstige of nadelige behandeling ook op niet-discriminerende gronden getroffen zou zijn. In dat laatste geval wordt de forfaitaire schadevergoeding voor materiële en morele schade beperkt tot drie maanden bruto beloning. Je kan eventueel ook je werkelijke schade bewijzen.

Wie moet wat bewijzen?

Het volstaat dat jij als werknemer het aannemelijk maakt dat er sprake kan zijn van discriminatie op basis van gezondheidstoestand. Dat kan je bijvoorbeeld doen als je dadelijk na je terugkomst uit een ziekte wordt ontslagen, als je werkgever je herhaalde afwezigheden wegens ziekte aanhaalt als reden voor je ontslag en dat bijvoorbeeld op je C4 vermeldt en dies meer.

Het is dat vervolgens aan je werkgever om aan te tonen dat er geen sprake was van discriminatie. Hij zal daarbij moeten aantonen dat er redenen waren die losstaan van je gezondheidstoestand om tot ontslag over te gaan. Je werkgever zou daarbij bijvoorbeeld kunnen wijzen op negatieve evaluaties van je prestaties die in het verleden gebeurden.

Jan Roodhooft, advocaat